Wals en waanzin

Wenen was in het begin van de 20e eeuw een echte muzikale smeltkroes: voor de enen het brandpunt van muzikale vermetelheid, voor anderen het luchtige walhalla van de wals. In dit concert krijg je een dwarsdoorsnede van de Weense muziek rond 1910 te horen. 

Gustav Mahler waagt zich in zijn onvoltooide Tiende Symfonie tot aan de afgronden van de romantiek. 

Schönberg probeert dat eerbiedwaardige genre helemaal heruit te vinden door alles korter, gebalder en nog gedurfder te maken – voor sommigen de waanzin nabij. 

Richard Strauss walst er dan weer duchtig op los, aanstekelijk en frivool, met een flair en zoetheid die doen geloven dat hij zelf een Wener was.