Festival 20·21
Festival 20·21 is de jaarlijkse Leuvense hotspot voor klassieke muziek uit de 20e en 21e eeuw. Open oren ontmoeten er de klankrijkdom van te (her)ontdekken repertoire en muzikale geheimtips, of kunnen zich tijdens de Transit-driedaagse laten verrassen door begeesterende eigentijdse creaties.
Festival-artiest-in-residentie
Vorig jaar debuteerde Brecht Valckenaers met een fascinerend recital rond Ligeti’s jeugdwerk Musica Ricercata. Dat maakte zoveel indruk dat we Brecht uitnodigden om onze Festival-artiest-in-residentie te zijn.
Enerzijds zet hij de exploratie van Ligeti’s pianomuziek verder, ditmaal met diens werk voor twee piano’s, samen met Jan Michiels.
Anderzijds kreeg hij carte blanche voor een gloednieuw programma, waarin hij kiest voor een spannende confrontatie tussen Sjostakovitsj en Oestvolskaja.
Brecht kijkt er alvast naar uit dit alles te kunnen delen met een publiek dat hem zo na aan het hart ligt.
Ontdek de twee concerten met Brecht Valckenaers
Agenda
Pieter Bergé
SPECTRA, Filip Rathé, Julien Libeer
New European Ensemble, Christianne Stotijn, Tijl Faveyts
Brussels Philharmonic, Kazushi Ono, Lukáš Vondráček, Andrei Kavalinski
Trio Accanto
Brecht Valckenaers, Jan Michiels
Vlaams Radiokoor, James MacMillan, Lore Binon, Adriaan De Koster, Michiel Haspeslagh, Bernard Foccroulle
Pieter Bergé
Vlaams Radiokoor, James MacMillan, Lore Binon, Adriaan De Koster, Michiel Haspeslagh, Bernard Foccroulle
Open je oren, open je geest
In 1948 werd Dmitri Sjostakovitsj – een van de hoofdfiguren van deze festivaleditie – duchtig de levieten gelezen door de Sovjet-overheid. Samen met andere Russische ‘modernisten’ werd hij ervan beschuldigd muziek te schrijven die verraad pleegde aan de intrinsieke groot- en zorgeloosheid van de natie. Muziek zou vrolijk zijn of niet zijn. Zij zou de glorie zingen van het onvoorwaardelijk gelukkige Russische volk, of zwijgen. Bij voorkeur met een vleugje bombarie en nationalistisch gebral erbij. ‘Make Russia Great Again’.
Ecologische verbeelding
Als nevenproduct van de consumptiemaatschappij is afval immers naast een reële ecologische problematiek ook het perfecte model voor kunst: recycleren, herbruiken, transformeren zijn krachtige metaforen voor een muzikale praktijk.
Programma’s werden (en worden) vrijwel altijd speciaal voor het festival geconcipieerd en vertrekken van een specifiek dramaturgisch concept dat de gespeelde werken inhoudelijk en/of muzikaal met elkaar verbindt.
